بعد از ماجرای درگذشت آزاده نامداری برخی گفتند «ما همه مقصریم».
برخی در مقابل انتقاد کردند که چرا هر اتفاقی مردم رو مقصر می‌دونیم و با ارجاع به هانا آرنت گفتند وقتی میگیم ما همه مقصریم» یعنی هیچ کی مقصیر نیست!
به نظر نباید بحث‌ها را خلط کرد و باید توجه داشت که در چه زمینه‌ای داریم صحبت می‌کنیم.
یه وقت ما دنبال مقصر اخلاقی یا حقوقی هستیم، خب در اینجا حق نداریم همه رو متهم کنیم و باید روی آدم‌ها یا گروه مشخص تمرکز کنیم. اما وقتی امثال ملکیان یا سریع‌القلم یا نراقی مثلا از «ما ایرانی‌ها» صحبت می‌کنند، هدف مچ‌گیری یا مقصر جلوه دادن فرد خاص از نظر اخلاقی یا حقوقی نیست. هدف نقد فرهنگ هست؛ فرهنگی که کمابیش ممکنه در همه ما وجود داشته باشه و هدف اینه که یک تلنگری به هر کدام از ما وارد بشه و تاملی در درون خودمون بکنیم که شاید ما هم مقصر باشیم.