کامنت‌گذاری شیوه دیگه‌ای هست که برای بروز کردن وبلاگ دارم و کامنت‌هایی که در وبلاگ‌های دیگه گذاشتم رو اینجا قرار میدم. این کار سه فایده داره:
1- مخاطبان این وبلاگ که احیانا کامنتهای من رو در سایت دیگران ندیدن میتونن به عنوان مطلب مستقل اینجا بخونن.
2- مخاطبان این وبلاگ ممکنه با خوندن کامنتهای من به اصل مطب این سایت‌ها علاقه‌مند بشن و به اون مطالب مراجعه می‌کنند.
3- برای خودم هم این کامنت‌ها در یک جا گردآوری میشه و امکان دسترسی سریع‌تر در آینده به اونها پیدا می‌کنم.
در ذیل مطلب سجاد سلیمانی و درباره ایده‌ی داشتن وبلاگ ناشناس نوشتم:
سلام سجاد جان. تصمیم خیلی خوبیه. من هم چند تا وبلاگ خصوصی یا ناشناس دارم و با اهداف مختلف این کار رو انجام میدم. من میگم کسی که علاقه به نوشتن داره باید دفترهای خوشگل و متنوع متعددی داشته باشه تا همیشه حس نوشتن رو زنده نگه داره و ازش لذت ببره؛ حالا وقتی نوشتن با کیبورد مطرح میشه این دفترها میشن همون وبلاگ‌ها، کانال‌ها و صفحات مجازی مختلف. البته آدم باید حواسش باشه که بیش از حد درگیر این صفحات مجازی نشه و فقط اینها ابزاری باشند برای تمرکز کردن و درست و عمیق نوشتن.
در ذیل مطلب فواد انصاری درباره لذت خواندن زندگی‌نامه‌های خودنوشت و مصاحبه با بزرگان:
سلام فوادجان
بنده هم عاشق مطالعه زندگی‌نامه‌های خودنوشت هستم و در‌به‌در دنبال چنین کتاب‌هایی هستم. بنابراین طبیعی است که از نوشته‌ات و معرف کتاب‌ها خوشحال شده و ممنونت باشم. کتاب خاطرات یک مترجم نوشته‌ی محمد قاضی، شاید جذاب‌ترین کتابی است که با این موضوع خوانده‌ام.
یک سری کتاب‌ها که در قالب مصاحبه، زندگی و دیدگاه‌ها و علایق یک فرد موفق را مرور کرده‌‌اند هم بسیار خواندنی هستند. مثلا مجموعه کتاب‌هایی نشر ثالث منتشر کرده با عنوان تاریخ شفاهی ادبیات ایران که با بزرگانی همچون جواد مجابی و عمران صلاحی و سپانلو مصاحبه شده که برایم بسیار دلچسب بوده‌اند.
در ذیل مطلب مشیرفر درباره عملگرایی نوشتم:
اگر بخواهیم رابطه بین تئوری و عمل را بحث کنیم باید برگردیم به همان سوال قدیمی فلاسفه: آیا ذهن بر عین تاثیر می‌گذارد یا عین بر ذهن؟ آیا اصلا این ثنویت و دوگانه دیدن به شیوه دکارت درست است؟
خودم معتقدم بین ذهن و عین و در نتیجه بین تئوری و عملگرایی/تجربه رابطه تعاملی برقرار هست و هر کدام همدیگر را تقویت و اصلاح می‌کنند. هر دو لازمند، هر دو مکمل هم هستند و به قول شما مهم این است که تعادل بهینه بین تئوری‌پردازی و عملگرایی برقرار کرد.
سلام محسن جان
هم ایده معرفی پست‌های منتخب دوستان و هم ایده کامنت‌ها برام جالب بود. ان‌شاءالله ایده‌های جالب دیگری هم ازت ببینم و یاد بگیرم.
درود برادر
لطف داری
من هم از مطالبت استفاده می‌کنم و لذت می‌برم.